23 Nisan 2008 Çarşamba

Yavrumuz var


Sonunda doğdu. Biraz geçe kaldı ama dün akşamüstü bir ahır köşesinde anası onu bir başına dünyaya getirmiş. 24 saati dolmadan kucağıma aldım. Ayaklanmış geziyordu. Anası ise otlamaya gitmiş tarlaya Güllü Bacı ile. Bir de insan bebesini düşünün, henüz 24 saati dolmamış...


Yüzünde ne kadar olgun bir ifade var. Sanki her şeyi bilir gibi. Yumuşak, sakin.

Bir hafta sonra kimse tutamaz dedi İbrahim abimiz.

O bir erkek.








Ben sizin yerinize kucakladım...

Nasıl güzel bir duygu anlatamam...

Çocuklarınıza bu duyguyu tattırın bir şekilde... Arka planda tezek kokusu ile... Doğa sevgisi en güzel böyle aşılanır bence.

Hiç yorum yok: